سرآغاز روزگار گیدورایی

یا حق

خورشید کمند صبح بر بام افکند
کیخسرو روز مهره در جام افکند
می خور که ندای عشق هنگام سحر
آوازه اشربوا در ایام افکند

سلام، سرانجام دست 100 نوا از آستین گیدورا بیرون شد و چرایی این تحول به دست من نیست که به یِد توانای روزگار است. نیاز به نوشتن آنقدرها بود که قلم به دستان گیدورایی من اوفتد که نمی دانم ظرافت ِ سخن را بر می تابد یا نه؟
اینک به زیر این خرقه فرسوده و گران باز سخن هایی هست از خویشتن و از هنر و صد البته از سینما که اینک هنگام شتاب و عزیز شمردن لحظه هاست که داس تحول کمر همت به برداشت توشه های زیستن ها بسته است.
آنچه دوست میداریم، از روزگاران و آدمیان، در گذر است و هر واقعه ای در این فلک پایان بندی و اختتامیه خاص خود را داراست به دست نگارنده و کارگردان گیتی. پس بازیگر سکانسهای زیبایی باشیم که به پایان بندی های رشک انگیز و بزرگ بیانجامد.
گرچه اکنونِ من روزگار گیدورایی است اما سخن بسیار است به رسم روزگار 100نوایی، برای گفتن، برای شنودن. پس با هم به تماشا بنشینیم فیلم بازگشت گیدورا را که باز خیام گوید:

ما لعبتکانیم و فلک لعبت باز
از روی حقیقت نه از روی مجاز
بازیچه همی کنیم بر نطع وجود
افتیم به صندوق عدم یک یک باز
 

21 دیدگاه در “سرآغاز روزگار گیدورایی”

  3. درود بر رفیق خراباتیدر این دنیایی که دیوانگان بر صدرش نشسته اند و به قول شما داس تحول به دست دارند، برای لختی زیستن به شکل آدمها، چاره ای نیست جز اندیشیدن و سخن گفتن به رسم صد نوایی.. پایدار باشی…..

دیدگاه‌ها غیرفعال هستند.